point'n'click adventure game
Hey! I’m Artem Vodoriz, an artist, game designer, and author of the game FoxTail http://www.foxtailgame.com/ I created this Donatello page for those who want to support me as an author and for those who want to support the development of FoxTail. While the game is in development, I plan to invest all the money in it, and in the future... Who knows? I think this won't be my last game. In any case, I’m very grateful to everyone who supports me and helps me work on FoxTail more.
Working hard, making pixel-art!
We've reached an important milestone: the game's prologue is complete! All the animations, scenes, sound files, characters, quests, and scripts are ready! Now we'll start implementing quests for the existing four chapters. Since everything is already done for them, this process is quite fast, does not involve the creation of new content, and requires only concentration.
IMPORTANT!!!
Winter is approaching, which means (UNFORTUNATELY) that our team will face shelling of Ukraine by the ruzzian occupiers. It so happens that all the team members currently live in Kyiv, and it is the city that is most often shelled during such attacks. The ruzzians have been stockpiling missiles for a long time, reconnoitering our infrastructure in order to destroy and kill us this winter. We have no hopes that this winter will be different (last year, during the New Year's celebration, we sat in shelters without light and listened to the explosions). The rotten country is preparing to kill us this season as well.
What does this mean for the project? Most likely, during the shelling, there will be no electricity and, accordingly, no Internet. The work may stop, and the devlogs may be delayed in winter. But we are holding on with all our might, working and communicating with you.
It just so happens that FoxTail is all that saves our psyche now and gives us inspiration and strength to live on, despite all the horror that the ruzzians and the war they have started and are supporting have brought into our lives. We lost our homes, friends, and relatives because of them. It is because of them that every day is painful and stressful. But what they will never take away is our faith and our inspiration.
Thank you all for the words of support you write to us under each devlog. I hope we will continue to be in touch. We have to hang in there.
Development:
Characters:
Scenes:
UI:
Team:
Доступно за підпискою
Development:
- Added a new quest to the prologue.
Scene:
- import graphic assets (Chapter 3) - 100%
- import graphic assets (Chapters 1-4) - 100%
Sound:
- Thanks to a handy tool that Yura created, I start creating the sound environment in the game. It will be significantly different from what was in the game before, primarily due to the detailed setting of the sound panorama and control over frequencies. The first stage is ambient sounds.
- Update RoomSounds - Prologue - 100%
- Ability to dynamically change music for game sections
- When walking between locations with different music, you won't hear it restart every time
- Synchronised music cross-fading
Characters:
- Secret character - animations - 60%
Animations:
- Double-click for temporarily increased speed of walking, climbing, crawling, etc.
- Added more animations for Prologue
UI:
- Chapter 1 inventory icons refreshed as part of UI rework process
Other, more technical changes:
- Yes
Team building:
- A new team member has been added. Ren Vodoriz. He can't do anything, but he is a great inspiration to his father.
EN
Everything went on as usual: The fox children again started to spend their time with the Great Turtle and learn wisdom from her. Young grass started to cut through the empty ground, and the trees that had lost their crowns started to blossom and put on new leaves. Later Iree took up his mischief again, and then Ruth got inspired again, so she painted the surroundings in wondrous colors. And when the trees began to bear fruit, Bruume, who kept his snow-white fur, began to show his complicated character again. More and more often he was fussy and angry and even bit his siblings. With every day it became more and more difficult to restrain him.
That’s when Leah remembered her sister’s offer, so she turned to Olveh and asked her to curb the temper of the youngest fox again. The wise Owl suggested a solution: when Bruume becomes too hard to handle, she could take care of him for a while. And so that his kin would not miss him too much, she would put them into a sweet slumber and grant them the most pleasant dreams. Only Leah and Uum refused to experience the magic sleep.
Thus the world order was established: While the fox children frolic together, the earth rejoices with them. When the earth has had enough joy, the Heavenly Owl flies in, takes the youngest fox, and puts all the other kin to sleep. The fox children sleep without missing their brother, the Great Turtle has sweet dreams, and the whole earth sleeps with them. Until the Owl returns. But for Leah, only her glow mildly weakens and gives less warmth.
GE
Alles ging seiner Wege: Die Fuchskinder verbrachten ihre Zeit wieder mit der Großen Schildkröte und lernten ihre Weisheiten. Da begannen junge Gräser, durch den Erdboden zu schneiden. Die Bäume, die ihre Baumkronen verloren hatten, begannen, wieder mit neuen Blättern aufzublühen. Wenig später kehrte Iree wieder zu seinem schelmenhaften Dasein zurück. Ruth fand wieder Inspiration und bemalte ihre Umgebung in wundervollen Farben. Und als die Bäume anfingen, Früchte zu tragen, offenbarte der immer noch schneeweiße Bruume abermals seinen komplizierten Charakter. Immer öfter raunte und grummelte er, und er fing sogar an, seine Geschwister zu beißen. Ihn zu bändigen wurde von Tag zu Tag schwieriger.
Da aber gedachte Leah ihrer Schwester, ihres Angebots, und sie wandte sich an Olveh und bat sie, des jüngsten Fuchses Temperament doch wieder zu zügeln. Die weise Eule schlug eine Lösung vor: Wann immer Bruume zu schwer zu kontrollieren ist, könne sie sich für einige Zeit um ihn kümmern. Und damit seine Familie ihn nicht zu sehr vermissen würde, würde sie einen jeden von ihnen in einen süßen Schlummer versetzen und ihnen die schönsten Träume gewähren. Einzig Leah und Uum zogen es vor, das Angebot zu solch einem magischen Schlaf abzulehnen.
Und so ward die Ordnung der Welt geschaffen: Solange die Fuchskinder miteinander herumtollen, freut sich die Erde mit ihnen. Hat die Erde aber genug der Freuden erlebt, fliegt die Himmlische Eule herbei, nimmt den jüngsten Fuchs, und versetzt all die anderen Kinder in einen tiefen Schlaf. Die Fuchskinder schlafen, ohne ihren Bruder zu vermissen, die Große Schildkröte hat süße Träume, und die ganze Erde schläft mit ihnen. Bis die Eule zurückkehrt. Aber für Leah wird lediglich ihr Schimmer gelinde schwächer und spendet weniger Wärme.
PL
Wszystko było jak wcześniej: Lisie dzieci znowu zaczęły spędzać czas z Wielką Żółwicą i uczyć się od niej mądrości. Świeża trawa zaczęła pojawiać się na opustoszałej ziemi, a drzewa, które straciły swoje korony, zaczęły kwitnąć i wypuszczać nowe liście. Aire znów zaczął siać zamęt, Ruth z kolei ponownie poczuła inspirację i pomalowała otoczenie cudownymi kolorami. A kiedy drzewa zaczęły owocować, Bruume, który zachował swoją śnieżnobiałą sierść, zaczął znów ujawniać swoją skomplikowaną naturę. Coraz częściej był marudny i zły, a nawet gryzł swoje rodzeństwo. Z każdym dniem powstrzymywanie go stawało się coraz trudniejsze.
To właśnie wtedy Leah przypomniała sobie ofertę swojej siostry, więc zwróciła się do Olveh i poprosiła ją, aby ponownie opanowała temperament najmłodszego liska. Niebiańska Sowa zaproponowała rozwiązanie: w momentach gdy Bruume stałby się zbyt trudny do kontrolowania - mogłaby się nim chwilowo zaopiekować. Aby jego krewni za bardzo nie tęsknili uśpi ich ona wtedy słodkim snem i obdarzy najprzyjemniejszymi snami. Tylko Leah i Uum odmówili doświadczania magicznego snu.
W ten sposób ustalono porządek świata: Podczas gdy lisie dzieci bawią się razem - ziemia cieszy się wraz z nimi. Gdy ziemia ma dość tej całej radości, Niebiańska Sowa przylatuje, bierze najmłodszego lisa i usypia całą resztę rodziny. Lisiątka wtedy śpią, nie tęskniąc za bratem, Wielka Żółwica ma słodkie sny, a cała ziemia śpi razem z nimi - aż Sowa wróci. Co do Leah jednak - jedynie jej blask delikatnie słabnie, będąc nieco chłodniejszym.
UK
І все наче стало на свої місця: лисячі діти знову відвідували Велику Черепаху та набиралися від неї мудрощів. Спорожнілу землю знову прорізала молода трава, а дерева, що до цього скинули свої крони, знову уквітчалися та випустили молоде листя. Айр знову взявся за пустощі, а потім Рут знову відвідало натхнення, і вона розмальовувала усюди дивовижними кольорами. А от коли дерева почали приносити плоди, Брууме, який так і залишився білосніжним, знову почав виявляти свій складний характер, усе частіше він бував злим та навіть кусав рідних. Із кожним днем ставало дедалі складніше стримувати його.
Тоді Лія згадала про сестру та її пропозицію, тож звернулася до Ольве із проханням приборкати характер наймолодшого лисеняти. Сова запропонувала мудре рішення: коли Брууме починатиме надто розходитися, вона забиратиме його під свою опіку на певний час. А щоби рідні не сильно сумували за ним, на цей час занурюватиме їх у солодкий сон та навіюватиме приємні сни. Лише Лія та Уум відмовилися від чарівного сну.
І так встановився світовий устрій: поки лисячі діти пустують разом, земля радіє разом із ними. Коли ж земля перенасичується радістю, прилітає Небесна Сова, забирає наймолодше лисеня та занурює його сім’ю у сон. Сплять без туги лисячі діти, спить Велика Черепаха, а разом із ними спить і вся земля. До повернення Сови. І лише сяйво Лії на цей час трохи тьмянішає та менше гріє.
Development:
- walk speed multiplier (surprisingly wasn't an engine feature) - done
- diary text manager - done
- diary text transition for chapter 1 - 100%
- Created an interactive game map! This is not something you'll feel while playing, but oh boy will we feel it during the development. The game already has 100+ rooms and counting.
Scenes:
- Lightmaps (Chapters 0-4) - 100%
- Rim Light (Chapters 0-4) - 100%
- import graphic assets (Chapters 1, 2) - 100%
- created particles of water ripples (Chapter 2)
- Now, every scene in the second chapter that has water in it looks perfect.
Sounds:
- added sound assets (Chapters 1-4) - 100%
EN
What had happened to Bruume remained a mystery until Olveh appeared. She was ruffled and had lost part of her splendid feathering. The Owl explained that what had happened was her fault, but she decided not to deceive her family anymore, so she showed up with a heartfelt confession.
Olveh confessed that it hurt her not to be in charge of her nephews and that she, too, had a lot of useful skills. And she thought she was the best match for Bruume's brash temper. The Owl explained that she had been too arrogant, so she hadn't asked Leah directly, but had decided to take Bruume for a while which she regretted very much.
She had been able to find her way with her nephew, Olveh added, for the little fox was not only a prickly child but also a witty one. Her magical gift had softened Bruume's fierce temper, and he had turned from a biting nuisance to a calm and thoughtful creature.
Olveh confessed that her heart had grown attached to Bruume and asked to be allowed to see him from time to time. But Leah was so angry with her sister that she only shook her head. The Owl lowered her head, said that she understood, and went back to her place. She has not been seen for a long time.
GE
Es nahm die ganze Familie wunder, was genau dem armen Bruume wohl widerfahren sein könnte – bis Olveh auftauchte. Sie war ganz aufgewühlt und hatte einen Teil ihres prächtigen Federkleids verloren. Die Eule hatte beschlossen, ihre Familie nicht länger zu belügen, und so machte sie ihnen ein Geständnis, das von Herzen kam. Sie erklärte, dass sie die Schuld an der ganzen Misere trug.
Olveh gestand, dass es sie schmerzte, ihren Neffen und Nichten kein Vormund sein zu können, obschon auch sie sehr Vieles beitragen könnte. Und sie fand, dass sie doch ohnehin besser als sonst irgendwer zu Bruumes hitzigem Temperament passe. Die Eule erklärte, dass sie viel zu selbstsüchtig gehandelt habe. Aus diesem Eigennutz heraus hatte sie auch vermieden, Leah um Erlaubnis zu bitten. Sie bereute nun zutiefst, dass sie Bruume auf eigene Faust mit sich genommen hatte.
Sie habe sich aber mit ihrem Neffen gut zurechtfinden können, musste Olveh anmerken, zumal der kleine Fuchs nicht nur ein sehr freches, sondern auch ein sehr geistreiches Kind war. Ihre magische Gabe hatte Bruumes ungestümes Temperament besänftigt, und er hatte sich von einer bissigen Nervensäge in ein ruhiges und nachdenkliches Geschöpf verwandelt.
Olveh gestand, dass ihr Bruume sehr ans Herz gewachsen war, und sie bat darum, ihn von Zeit zu Zeit besuchen zu dürfen. Leah aber war so sehr über ihre Schwester erzürnt, sie schüttelte nur den Kopf. Die Eule senkte ihr Haupt, sagte, das könne sie gut verstehen, und kehrte zurück zum Mond. Von da an ward sie lange Zeit nicht mehr gesehen.
PL
Co się stało z Bruume pozostawało tajemnicą aż do momentu, gdy nie pojawiła się Olveh. Była potargana i straciła część swojego wspaniałego upierzenia. Sowa wyjaśniła, że to, co się stało, było jej winą, ale postanowiła już więcej nie oszukiwać swojej rodziny, więc zjawiła się ze szczerymi przeprosinami.
Olveh wyznała, że bolało ją to, że nie ma kontroli nad swoimi siostrzeńcami i że ona też posiada wiele przydatnych umiejętności, a jest pomijana. Myślała, że jest najlepszym wyborem dla Bruume'a ze względu na jego gwałtowny temperament. Sowa wyjaśniła, że była zbyt arogancka i to dlatego nie zapytała bezpośrednio Leah, że postanowiła zabrać Bruume'a na jakiś czas - czego bardzo teraz żałowała.
Olveh dodała, że potrafiła znaleźć wspólny język ze swoim siostrzeńcem, ponieważ mały lisek był nie tylko humorzastym dzieckiem, ale również bardzo bystrym. Jej magiczny dar złagodził ognisty temperament Bruume'a i zmienił go z fukającej kupki zgryźliwości w spokojne i rozważne stworzenie.
Olveh wyznała, że jej serce przywiązało się do Bruume'a i poprosiła, czy mogłaby go widywać od czasu do czasu. Jednak Leah była tak zła na swoją siostrę, że tylko pokręciła głową. Sowa opuściła głowę, powiedziała, że rozumie i wróciła na swoje miejsce. Od tego czasu nikt jej już nie widział.
UA
Усе, що трапилося із Брууме, так і лишалося загадкою, допоки не з’явилася Ольве. Вона була скуйовджена, їй бракувало частини її неймовірного пір’я. Сова зізналася, що все, що сталося – її провина, але вона вирішила більше не вводити сім’ю в оману, тож прийшла зі щиросердечним зізнанням.
Ольве розповіла, що їй було дуже прикро, що племінників доручають не їй, адже вона також має чимало корисних здібностей. І їй здалося, що саме вона найкраще зможе владнати із зухвалим характером Брууме. Сова пояснила, що в ній прокинулася пиха, тому вона не спитала Лію безпосередньо, а вирішила просто забрати племінника на певний час, про що дуже шкодує.
Ольве додала, що їй дійсно вдалося дати раду Брууме, адже лисеня – власник не лише уїдливого хараткеру, але й гострого розуму. Магічний дар Сови пом’якшував суворий норов Брууме, і той із кусючого халамидника перетворився на спокійного та задумливого звіра.
Ольве зізналася, що прикипіла серцем до Брууме, тож попрохала дозволити їй іноді бачитися з ним. Але Лія була така сердита на сестру, що лише похитала головою. Понуро опустила Сова свою голову, відповіла, що все розуміє, та й подалася до себе. І довго ще її не бачили.
Your message will be published in author's stream soon.